KABUSTAN UYANDIK

Ligde ilk iki haftayı mağlubiyet ile kapatan Trabzonspor, üçüncü hafta maçında İstanbul Büyükşehir’i 111-93 gibi farklı bir skorla mağlup ederek sonunda galibiyet ile tanıştı.

Beşiktaş ve Sakarya maçlarında oyun kurgusu tamamen dış atışlara yönelikken ilk kez bu maçta iç-dış dengesi doğru kullanılarak oyun dengesi pozitif anlamda sağlandı.

Yani ortalama 32 kez dış atış deneyen Trabzonspor, bu ortalamasını ilk kez 22 dış atış sınırına çekip doğru bir şekilde içeriden zorlayarak sonuca gitti.

Trabzonspor rakip uzunların içeride yumuşak kalıp sertlik yaratabilecek Buckner’in de kadroda olmaması ile içeride Deniz ve Obekpa’yı ikili oyunlarla besleyip etkili kullanması ve dışarıda ise Heislip’le Vasiliauskas önderliğinde kısaların doğru dış atışlarıyla sonuca gitti.

Bir başka deyişle; doğru bir şekilde içeriyi zorlamaya başladığınızda dış atıcılarınızın, ne kadar ceza kesici ve tehlikeli olduğu da ortaya çıkıyor.

İstanbul Büyükşehir karşılaşmasında oynanan ve bize sürpriz olan bu keyifli takım oyununun mimarı şüphesiz ki guard Vasiliauskas oldu.

Basketbolun bilinen söylemi olan “Guardın kadar konuş” sözünün karşılığı olan Vasiliauskas’ın direksiyonda sorumluluk alması ile takım bir vites yukarı çıkarken yine bu maçta ilk kez gördüğümüz rakibin savunma dengesini bozan doğru pas trafiği şutörlerimizi rahatlatıp doğru ve etkili dış atışları da beraberinde getirdi. Sıkıntı ise Vasiliauskas’ın kenarda olduğu dönemlerde yedeklenememesi sonucu ortaya çıktı.

Bir başka önemli nokta da Heislip’i doğru oynatabildiğimiz zaman ne kadar etkili olabileceğidir. Heislip inanılmaz dış şut tehdidinin yanında çembere inme özelliği ile de rakipler için bir başka tehdit unsuru.

Kadro olarak potansiyeli olan oyunculara doğru basketbolu oynattığınız zaman hem bol skorlu bir sonuç çıkar karşınıza hem de keyifli galibiyet.

İstanbul Belediye maçı çok daha farklı skorlarla bitebilirdi ancak bu tarihi farkın açılmasına engel olan rakibin özellikle uzunlarının %60 gibi inanılmaz bir oranla dışarıdan buldukları boş atışlar oldu.

Bu dış atışların kaynağı da elbette ki savunmamızın eksikliğidir.

Trabzonspor önümüzdeki haftalarda savunmasını toparlar ve içeriden de aynı şekilde Obekpa ve Deniz’i kullanmayı başarırsa daha da keyifli bir takım olmayı başarmış olacaktır.

Sonuç olarak savunma zafiyeti ile çemberimizde 97 sayılar görmemize rağmen Trabzonspor ilk kez doğru basketbol oynayarak daha sezon başı olmasına rağmen keyif verdi.

Geçmiş dönemlerde 5-0 ve 7-0 aleyhimize serilerle sezona başladığımız dönemler aklıma geldikçe “acaba bu sezon da aynısı mı olacak?” derken bu güzel galibiyet ile bir anlamda kabustan da uyanmış olduk.

HAFTANIN OYUNCUSU 

Kazandığımız maç haftalarında “Haftanın Oyuncusu” seçimi yapıyorduk, bu ilk galibiyet sonrası ise bayağı zorlandık.

Çünkü karşımızda haftalardır eleştirdiğimiz Obekpa’nın 23 dakikada ürettiği 21 sayı, 9 ribaund ve 2 blokluk performansı,

Heislip’in 30 sayı, 2 ribaund ve 5 asistlik performansı ile,

21 sayı 10 asist ve 1 ribaund ile double double yapan oyun kurucu Vasiliauskas’ın performansları arasında sıkışıp kaldık.

Ancak Obekpa’yı besleyip, Heislip’in rahatlamasına sebep olarak performanslarını öne çıkaran Vasiliauskas’ın kendisi olduğu için haftanın oyuncusu ünvanını hak eden oyuncumuz şüphesiz Vasiliauskas oldu.

Kendisini kutlarken, bu güzel oyununu önümüzdeki haftalara da taşımasını bekliyoruz.

UZUNLAR KIPIRDADI

Evet, geçmiş haftalarda yetersiz oyunları ile öne çıkan Obekpa ve Deniz bu haftaki performansları ile öne çıkmayı başardılar.

Zıplamaktan başka basketbol adına bir meziyetini göremediğimiz Obekpa bu hafta rakip uzunların da etkisizliğini görünce rakip çember altında coştu. Keza Deniz’de ilk kez vermesi gereken katkıyı verdi.

Uzunların bu performanslarını öne çıkaran etken elbette ki 1-5 arasındaki doğru trafik oldu. Yani doğru zamanda ve doğru şekilde içeriden beslendikleri zaman katkı geliyormuş.

Obekpa ile ilgili tereddütlerim halen daha geçmemiş olsa da özellikle ikili oyunlarla içeriye devrilip rakip çemberi dövmesi, aslında kendisinden beklediğimiz hareketlerdi.

Ancak halen daha basketbol bilgisinin yeterli düzeyde olmadığı düşüncesindeyim. Artı olarak bu kadar atlet bir uzun varken takım ribaund lideri hanesinde Caleb Green varsa oturup düşünmekte fayda var.

ANTRENMANLA OYUNCU OLUNMAZ 

Kendi altyapımızdan yetişen gençlerimizin gelişimlerini tamamlayabilmelerinin en önemli etkeni parkede süre almalarıdır.

Süre alamayan bir oyuncunun kendini geliştirebilmesi mümkün değil. Tek olabileceği antrenman oyuncusu olur ki onun da kulüplere bir artısı olmaz.

Buna son örnek Yusuf Necip Seçen’dir.

Yusuf’u Beşiktaş maçının en kritik anında parkeye atan Markovski’yi takdir ederken, sırf gençlere inanıyor diye de zor günlerde arkasında durmuştum.

Yusuf’u Gelişim takımında oynatmıyor/oynatamıyorsak o zaman az sürelerle de olsa A takımda parkeye atmamız lazım ki gelişimini tamamlasın. (Markovski’ye duyurulur)

Geçmişte benzer hataları çok yaptık. Bu hataları yaptığımız için bu kulüpten kaçanlar kurtuldu, kalanların ise basketbol hayatları bitti.

Bu yanlışlar sonucu maddi manevi kaybeden ise her zaman kulüp oldu.

Bilmem anlatabildim mi.

EKREM İMAMOĞLU'NA KOCAMAN ALKIŞ 

Geçtiğimiz haftalarda; Beylikdüzü Belediye Başkanı ve Trabzonlu hemşerimiz CHP’li Ekrem İmamoğlu, ilçelerine yeni yaptıkları spor salonuna Aydın Örs'ün ismini vererek büyük bir vefa örneği gösterdi.

Bizlere basketbolu sevdiren ve Türk Basketbolunun bugünlere gelmesinde büyük emekleri olan efsanemiz Aydın Örs’ün adının bir spor salonuna verilerek ölümsüzleştirilmesi güzel fakat geç kalınmış bir düşünce.

Asıl yapması gerekenlerin yapamadığı bu vefa örneğini hayata geçiren hemşerimiz Ekrem İmamoğlu’nu ayakta alkışlıyorum.

GİDENLER 

Paul Harris transferi ile Hırvat Milli Takım oyuncusu Zubcic ile yollar ayrıldı.

Ancak Zubcic sonrası Gökhan Şirin ile de yolların ayrıldığını duyurdu kulüp.

Zubcic ile yolların ayrılması normal çünkü yabancı sınırlamasına takılması bir yana, mevcut kadro yapısına da uymuyordu.

Ancak gönderilen Gökhan Şirin neden alınmıştı ki?

ANADOLU’NUN EFES’İ!

Şöyle liglerdeki maçları izlediğim zaman her takımda daha önce Trabzonspor’da forma giymiş birkaç oyuncu karşımıza çıkıyor.

Bir taraftan “Bak bizim eski oyuncumuz” diye gururumuz okşanırken diğer taraftan ise bu kadar fazla oyuncu sirkülasyonunu nasıl yaptık diye kendime sormadan edemiyorum.

Sanki Trabzonspor Anadolu’nun Efes’i gibi. Gelişimlerini tamamlatıp, her takıma oyuncu sevkiyatı yapıyoruz.

İşin doğrusu ise bu tablo, Trabzonspor’un 4 yıllık kadro mühendisliğinin kulübe yüklediği maddi faturanın aynası olarak duruyor.

KEŞKE SADECE SPONSOR OLARAK KALSAYDI

Trabzonspor Futbol Kulübü’nün yaşadığı kaos ortamı hepimizi üzüyor. Çünkü bizim başka Trabzonspor’umuz yok.

Sportif başarı olmadığı gibi, kulübün borç yükü de sürdürülebilir olmaktan çıkmış durumda.

Tersi durumda başarının sahibi olacağı gibi, mevcut tablonun sorumlusu da elbette ki Başkan Muharrem Usta’dır.

Doğan Hakyemez döneminde Trabzonspor’a adım attığı ilk günü bugün fibi hatırlıyorum. Ve devamında basketbola verdiği inanılmaz desteklerini.

Zaman zaman çok kapışsak bile kendisi Başkan Hopikoğlu ile birlikte Trabzon’da oynanan Eurochallenge finalinin baş mimarlarından.

Demem o ki; kendisi iyi bir insan olan Muharrem Usta keşke ve keşke sadece basketbol sponsorumuz olarak kalsaydı da bugün ne kulüp ne de kendisi bu problemleri yaşamasaydı.