zeytin@trabzonbasket.com

( Yazarın Önceki Yazıları )

Basından: “ Yalova – Yenikapı seferini yapan Kanuni Sultan Süleyman feribotu yolcuları, A Milli basketbol takımımızın maçını izlemek istemişler, fakat yayıncı TV kanalı açılmayınca yetkililerle tartışmışlar. Kaptan, feribotun güvenliğinden endişe etmiş, 25 dakika rötar yaşanmış.”

Şaşırtıcı değil mi? Bir basketbol maçını izleme talebi kavga sebebi oluyor ülkemizde. Sayın İsmet Badem’in yıllardır bıkmadan usanmadan şehir şehir dolaşıp konferanslar vermesi, ülke sathında gençlerimize basketbol sevgisi aşılasa da, genel anlamda bu uyanışın tetikleyicisi “12 Dev Adam” markasıdır. Anadolu’nun birçok noktasında açılan “ 12 Dev Adam Basketbol Okulları”, miniklerin ilgisini çekmiştir. Çünkü artık hayallerinde Hidayet’e, Mehmet’e, Mirsad’a, İbrahim’e, Ersan’a yer açmışlardı.

2010 Dünya Basketbol Şampiyonası da, basketbol tarihimizin dönüm noktalarından biri, belki de en önemlisi. Takımımızın finale kadar ilerlemesi, aileleri ekran başına kilitledi. 30 Ağustos’ta Zafer Bayramı’nı artık coşkuyla kutlayamayan milletimiz, 31 Ağustos’taki Yunanistan galibiyetiyle kenetlenmişti. Ramazan Bayramımız öncesinde çeyrek final maçında Slovenya’yı darmadağın eden oyuncularımız, milletimize bayram hediyesi verirken insanlarımızın mutluluğu hiçbir şekilde ölçülemezdi. Ve yine bayramımızın son günü, Sırbistan’ı geride bırakıp finale yükselirken, tarih yazılıyordu. Annelerimizin duası, çocuklarımızın haykırışları ve belli etmemeye çalışsalar da babalarımızın gurur gözyaşları…

Her şey onlar içindi…

Ta ki, “MADDİ manevi” destek taleplerine kadar. Tüm ülke, maç sonrası zafer kutlaması yaparken, oyuncularımız kaptanlarıyla birlikte canlı yayın röportajlarında “MADDİ manevi” destek beklediklerini söylüyorlardı. Bunu, final maçı sonrası söyleseler bir nebze anlaşılır. Ama henüz eleme turu maçı sonunda, yani daha somut bir başarı elde edilmemişken oyuncularımız bizleri şaşırtmıştı. Çoğunluk espri olarak algılamak istedi. Çünkü MİLLİ formayla mücadele etmenin bedeli olmayacağına inanıyorlardı. Fakat bir kereyle kalmadı, tekrarlandı. Gittikçe sempatiden uzaklaşıldı. Hele yetkililerimizin açıkladıkları ödül miktarı toplumun tepkisini çekti. Dünya üçüncüsü Litvanya’nın açıkladığı ödül oyuncu başına 4300 Avro, 2008 Olimpiyat ikincisi İspanya’nın oyuncu başı 120 bin avro iken, bizde verilecek olan 1,5 milyon TL yadırgandı.

Türkiye Cumhuriyeti büyüktür, bunu kimse tartışamaz. Devlet, sporcusuna destek olmalıdır. Ama memuruna 40 TL zam verirken, sporcularımızın ödüllendirildiği bu meblağ epey uçuktur. 

Bizler, oyuncularımızın başarısıyla gurur duyduk, mutlu olduk. Kendilerine sonsuz teşekkürler. Aldıkları paralarda da gözümüz yok, Allah daha çok versin.

Sonuç olarak, kameralar karşısına geçip “bize maddi destek verin, biz de ona göre oynayalım” demek hiç hoş olmamıştır. Hele MİLLİ forma giyen oyunculardan hiç beklenmeyen bir davranıştı.

Başarılarıyla DEV yaptıklarımız, “MADDİ – manevi” ile CÜCE olmuşlardır.

Saygılarımla