Sadece Öngören’in takımı mı? Tabii ki hayır.

Taraftarı, camiası, az da olsa basketbolu takip eden basını ve belki de en önemlisi yönetimiyle.

İyi de başlamıştı aslında. Hem takım, hem de koç. Koçun özellikle Bradley’in savunulması için sürpriz bir şekilde Serhat’ı ilk beş parkeye sürmesi meyvelerini ilk dakikalarda verdi. Serhat kendine güveni şiir gibi bir üçlükle süsleyince takım bir anda rahatlamış, özlenen basketbolu oynamaya başlamıştı.

Robinson’ı yine ilk 5 başlatıp Gibson’ı SG pozisyonuna, yani olması gereken pozisyonuna çeken koç, haftalardır beklediğimiz “takım” olmanın da ilk işaretlerini vermişti bizlere.

Bu rahatlık takım oyununu, takım oyunu doğru hücum ve doğru pas trafiğini, bu trafik 8 asisti (Kaan’ın bizleri ayağa fırlatan bir asisti var ki tam NBA tarzı) bu asist oranı da %55 gibi oldukça yüksek yüzdeli dış atışları, bu atışlar da ilk periyot 15-4 gibi bir skoru ortaya çıkardı.

Tabii bunda Trabzonspor’un tam tersi bir görüntüyle, %0 gibi dış şut oranıyla cevap vermeye çalışıp, 1995 doğumlu Kenan Sipahi ve 1993 doğumlu Samet Geyik’li parkedeki beşiyle Trabzonspor’un hızını kesmeye çalışan Tofaş’ın ve İziç’in katkısı oldukça fazla idi.

Nihat İziç’in aldığı mola da Trabzonspor’un ilk hızını durduramayınca devreye skorboard girdi!

Burada biz de ilk gün arası verip, Türkiye’nin en modern salonlarından biri olan Hayri Gür’deki skorboard rezaletine iki kelam edelim.

Skorboard sonuçta elektronik bir cihaz. Kontrol edersin mükemmeldir. Ama maç başlar arızalanır, eyvallah. Ama hemen yedek skorboard’ı devreye sokarsın. Çünkü FİBA’nın yedek skorboard bulundurulması konusunda kesin talimatı vardır.

İşte garip olan ve rezaletin başladığı nokta burası! Mükemmel salonda yedek skorboard yok! Ona da eyvallah. Tavanda videoboard var, en azından bunu devreye sokarsın. O da arızalı, üstelik benim bildiğim 2 haftadır!

Pota arkalarındaki skorboard ve tavandaki video board bütünleşik çalışıyormuş, beni ilgilendirmez, ayrı ayrı çalışsın ve benim maçım yarıda kalmasın. Neyse, salonun kesin devri daha yapılmamış, inşallah bu örnek dikkate alınır da ona göre devir-teslim yapılır.

Geçelim ikinci günün ikinci devresine;

İlk gün oldukça yumuşak savunma yapan Tofaş gitmiş, yerine daha sert savunma yapan, aynı zamanda dış atışlarda da oldukça yüksek yüzde yakalayan bir Tofaş zledik. Ve bu savunma sertliği ve dış atışlardaki yüzdeler meyvesini vermiş, 2. ve 3. Periyot 19 sayı üretebilen Trabzonspor’un aksine Tofaş, hakemlerin de katkılarıyla sadece tek periyot 19 sayı üreterek maçın kontrolünü de eline aldı.

2. gün aklımızda kalanlar ise; özellikle mücadele anlamında son periyotun son 3 dakikası inanılmaz keyifliydi. Hatta maçın bitimine son 2 dakika kala yakalanan 2 boş hızlı hücum şansını Öngören’in oyuncuları değerlendiremeyince maça ortak olup, hatta öne geçme şansını da kaybetmiş olduk.

Hele ki son haftalarda Trabzonspor lehine olan ribaunt üstünlüğünü de ciddi oranda rakibe kaptırınca iş daha da zorlaştı.

Devamında gelen Gibson ve Robinson kaynaklı Trabzonspor’un bireysel direnci ise kendi evimizdeki galibiyet hasretini dindirmeye yetmedi.

Aslında maçın kaybedilmesini Trabzonspor’un hızını kesen skorboard’a da yükleyebilirdik. Ama bu yükleme haksızlık olurdu. Çünkü Trabzonspor dün ilk periyotun ilk dakikalarında yakaladığı hızını kaybetmiş, maçın yarıda kaldığı dönemde çoktan Tofaş’ın üstünlüğü başlamıştı bile.

Bugünkü mağlubiyet ise; sezon başından itibaren devam eden ve yapılan her türlü takviyeye rağmen önlenemeyen istikrarlı düşüşün devamıydı diyebiliriz.