Oğuz Zeytin - CV ( Yazarın Önceki Yazıları ) zeytin@trabzonbasket.com

HEDEF DAĞLAR ARDINDA

Çok değil, bir ay önce play-off hesapları yapıyorduk. Antalya Bşb’nin kaybedeceğini tahminimde belirtmiştim, fakat beni yanıltan Trabzonspor oldu. İlk yarıda oynadığı ilk 12 maçtan sadece 3 galibiyet çıkarabilmişti. İkinci yarıda bu sayıyı artırır diye düşünmüştük. Ama olmadı. Ligden düşmesi kesinleşen Oyak Renault ve diğer düşme adayı Bornova Bld. dışında sadece Olin Edrine’yi yenebildi. Onu da hafta içinde yapılan ödemelerin sağladığı motivasyona bağlayabiliriz. Geriye ise başarısızlık, hayal kırıklığı ve üzüntü kalıyor.

Geçen hafta sonu Antalya Bşb’yi ağırladık. Koç Ahmet Kandemir’in yaşadığı sıkıntılardan dolayı görevden alınmasıyla kaos içindeki Antalya’yı yenemedik. Sene boyunca sığındığımız sakatlıklar bahanesi bu sefer Antalya için de geçerliydi. Tek uzunla oynadılar, buna rağmen sahadan galip ayrıldılar. Milosevic takıma katılmadan önce çok top kaybı yapıyorduk, tam bunu düzelttik derken Rasic’in gidişi ile yeniden aynı sıkıntıyı yaşadık. Çünkü Milosevic, Rasic’in yükünü hafifletiyordu. Şimdi Milosevic’e yardımcı olacak kimse yok.

Dün ise Banvit deplasmanındaydı takımımız. Banvit, gerçekten bize göre iki hatta üç gömlek üstün bir takım. Geniş rotasyonu, kendi altyapısından çıkardığı gençleri, tecrübeli yabancılarıyla ligde zirveye oynuyor. Sezon boyunca M. Wright’ın eline bakan Trabzonspor, o durunca hiçbir şey üretemiyor.

Şimdi sıkça sorulan soru “düşer miyiz”? Çok küçük bir ihtimal varsa da, Erdemir ve Aliağa maçlarını evimizde kazanıp Trabzon’daki seyirciye hiç olmazsa galibiyetle veda etmek gerekir. Beklentimiz, sene boyunca takımla idman yapmış genç kardeşlerimizin maç içerisinde süre alması. Varsın ayakları titresin, varsın top kaybı yapsınlar… Oynamadan tecrübe mi kazanılır?

Özetle, bu sezonki hedef dağlar arkasında kalmıştır. 1000 kişilik salonda boşluklar kalmıştır. Gelecek sene daha büyük salonu doldurmak için, şehrin (taraftarın) desteğini almak için yetkililerin hata yapma hakkı kalmamıştır.