alkan@trabzonbasket.com  ( Yazarın Önceki Yazıları )

Bu yazı; TrabzonBasket.Com ve Karadeniz Gazetesi'nde aynı anda yayınlanmaktadır

Dağılmanın Eşiğinde!

Bir şehir düşünün, renklerine aşık. Branşı ne olursa olsun peşinde koşan, bordo-mavi formasının dalgalandığı her ilde, her oluşumda yanında olan.

Bir kulüp düşünün, ismi ülke sınırlarını aşmış. “Bize Her Yer Trabzon” sloganını neredeyse tüm dünyaya ezberletmiş.

Ve renklerine aşık bu insanlar, 27 yıldır şampiyonluğu yaşayamamanın verdiği acıya bile aldırmadan sarıldıkça sarılmışlar renklerine, kulüplerine, şehirlerine.

Ve aynı şehrin, aynı kulübün bir basketbol takımını düşünün. İsminde Trabzonspor yazan, yine isminin bir diğer tarafında Medical Park yazan bir basketbol kulübü ve takımı.

Bu şehre 27 yıldır futbolda yaşayamadığı şampiyonluğu, geçen sezon  basketbol branşında  İstanbul Sinan Erdem Spor Salonu’nda binlerce Trabzonsporluya ve “Bize Her Yer Trabzon” sloganının ulaştığı her noktada yaşatmış.

Bu zor şehre heyecan getirmiş, çoluk çocuk ailece salonları tıka basa doldurmuş, hatta sığmamış, uzun kuyruklar oluşturmuş bilet alıp maça girebilmek için. Ama sineye çekmiş, “nasıl olsa 7500 kişilik yeni ve modern salonum yapılıyor, az daha sabır” demiş.

Ve aynı şehrin, aynı kulübün, neredeyse basketbol kulübünün bütçesi değerindeki bir futbolcusu İstanbul sokaklarında magazin haberlerine malzeme olurken, aynı şehrimin basketbolcusu maaşını alamadığı, evine, çocuğuna, ailesine ekmek götüremediği için boynu bükük idmanlara çıkmama tepkisi veriyor ve imdat diye bağırıyor.

Hani derler ya, basketbol kültürü farklıdır diye. Demek ki doğruymuş. Çeşitli defalar alın teri için utana sıkıla idmanları boykot tepkisi verirken, bir taraftan da gizli gizli antrenmanlarına devam ediyor.

Bir şehir ki, futbolun bereketi üzerinde. Bu öyle bir bereket ki,  arkasındaki camianın büyüklüğü sayesinde tüm kapılar ardına kadar açık, tüm kesimler istifade eder, insanlar bu kulübü yönetebilmek için bir birleriyle yarışırlar. Çünkü renkleri bordo-mavidir.

Ama ne yazık ki bir başka bordo-mavi renklere sahip basketbol takımı dağılmak üzere. Ve bu takım Trabzon ve Trabzonspor’a şampiyonluğu yaşatmış, şampiyonluk kupasını müzesine koymuş.

Futbol kulübü olmak basit, spor Kulübü olmak ise meziyet ister.

Trabzonspor eğer ki  “biz futbol kulübüyüz” diyorsa, eyvallah. Ama yok, Trabzonspor Spor Kulübü diye anılıyorsa, basketbolda yaşanan bu kaosa müdahil olmak, sahiplenmek ve gereği neyse yapmak zorundadır.

Bir Trabzonspor taraftarı ve kongre üyesi olarak benim, kulübümden, başkanımdan ve yönetimimden isteğim budur. Bu sadece benim değil, bu renklere ve basketbola gönül vermiş on binlerin isteğidir.

Bu kaos’a Trabzonspor Kulübü kayıtsız kalamaz.

Gün, yapılan hataları sorgulama zamanı değil. Gün, basketbol geleceğimizi, girmiş olduğu bu çıkmazdan ve dağılmanın eşiğinden kurtarma zamanıdır.

Bu görev de, ismi üstünde olduğu gibi “ulu çınar” dediğimiz Trabzonspor’undur.