Sabit veya hareketli durumların hepsinde kuvvet uygulanarak harekete
devam edilir. Hızlanma ( ivmelenme ) değişimleri kuvvet uygulaması sonucu
oluşur. İvme miktarının belirlenmesi için hareket alanı olan iki noktanın
belirlenmiş olması, bu iki noktalar arası hızın bulunmuş olması gerekir.
Sporda hareket hız analizlerinin yapılabilmesi için belirli bir zaman
içerisinde hızda görülen değişiklik miktarı da gerekir, buna ansal ivme
denir. Hızlanma yeteneğinin iki bölümü vardır, sabit durumdan ve
hazırlanan bir harekette ivme kazanmak.
        Sabit durumdan kazanılan hızlanma her türlü startla – uyaranla kazanılan
hızlanmadır. Burada hareket darbesel olarak ve herhangi bir ön hareket
girişimi olmaksızın uyaranla ve uyaransız olarak başlar ve uygulanan
kuvvetin artmasıyla birlikte pozitif bir değer kazanarak devam eder.
        Diğer ivme biçimi ise mevcut hareket aktivitesi içinde yapılacak bir
hareket için frenleme yaparak pozisyon alma ve hareketin uygulanabilmesi
için ivme kazanmadır. Örnek olarak blok veya ribaunt için yapılan
sıçrama. Bu hareketi gerçekleştirirken kas kuvvetinin kendi ağırlığından
fazla olması gerekir. Bu yeteneğin geliştirilmesi için patlayıcı kuvvete
yönelik antrenmanların yapılması gerekir. Bu antrenmanların içeriği de
darbesel yöntemdir. Örneğin 70 – 80 cm. yüksekliğindeki kasadan aşağıya
atlayarak 91 cm. yüksekliğindeki engeli aşma gibi.

        SÜRAT ANTRENMANLARI İÇİN BAZI ÖNERİLER

        Süratin geliştirilmesi bazı faktörlere bağlıdır.
        1 . Sürati geliştirmek için yapılan antrenmanlarda koşulan mesafenin
uzunluğu, sporcunun maksimal sürate ulaşabilmek için kullandığı mesafeye
bağlıdır. Antrenmanda koşulan mesafe, bu mesafeden az ise sporcunun
ivmelenebilme özelliği geliştirilirken, maksimal sürati geliştirilmez.
        2  . Koşulacak maksimal mesafenin saptanması zordur. Bununla birlikte
sürat gelişimi için süratin maksimale eriştiği noktadan itibaren sürat
temposunun bir süre daha zorlanması ( 1 – 2 sn. ) önerilir, ancak, bu
sürenin uzatılması halinde, süratte devamlılık özelliği geliştirilmiş
olacaktır.
        3 . Maksimal süratin ne kadar korunabileceği ancak her sporcunun kendi
optimal mesafesini belirlemekle mümkün olabilir.
        4 . Maksimal sürate 4 –5 saniye içerisinde erişilebilir.
        5 . Gözlemler, koşular açısından dikkate alındığı zaman, iyi sporcularda
maksimal sürate 20 – 50 metreler arasında erişilmesine karşılık, orta
seviye sporcularda 20 – 40 metreler arasındadır.
        6 . Yorgunluğun çabuk ortaya çıkışını engellemek için tekrarlar bir
sistem içinde yapılmalıdır. Tam dinlenme ilkesine uyulmalıdır.
        7 . Süratin gelişimi için yapılacak antrenmanlar % 75 – 100 şiddetinde
olmalıdır. Sürat gelişiminin devam edebilmesi için sporcunun, var olan
süratini aşmaya çalışması gerekir. Çalışmalarda maksimal yoğunluk
uygulanmalıdır.
        8 . Erkekler kendi maksimum süratlerine 12, kızlar ise 14 yaşında
ulaşabilirler. Çocukların antrenmanlarında bu husus dikkate alınmalıdır.
        9  . Öncelikle sporcularda temel sürat geliştirilmeli ve bunun üzerine
daha sonra teknikle bağlantılı sürat ölçülmelidir.
        10 . Sürat çalışmaları basit ya da kombine biçimde her antrenmanda
bulunmalıdır.
        11 . Sürat özelliği küçük yaşta geliştirilmeye başlanmalıdır. Bu şekilde
genetik olarak sınırlandırılmış olan merkezi sinir sistemi tam gelişmeden
genişletilebilir ( Welneck ).

Gürbüz GÜRBÜZOĞULLARI